Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu

Urodzony w 1992 roku w Gostyniu. Ukończył studia na wydziale Malarstwa i rysunku na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W 2011 roku otrzymał Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w 2016 roku Stypendium Rektora UAP. W tym samym roku był nominowany do nagrody w ogólnopolskim konkursie „Nowy obraz/Nowe spojrzenie” oraz pokazał swoje prace na zbiorowej wystawie pokonkursowej im. Franciszka Eibisch w Galerii Napiórkowska w Warszawie. W 2017 roku otrzymał Stypendium Rektora UAP, a także był nominowany do nagrody w ogólnopolskim konkursie „Nowy obraz/Nowe spojrzenie” oraz nominowany do nagrody im. Marii Dokowicz na najlepszy dyplom Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

Tytuł dyplomu: Deziluzja

Promotor dyplomu: prof. dr hab. Andrzej Zdanowicz, prof. zw. UAP

Renesansowa iluzja malarska odnosiła się do pojęcia głębi, która miała przede wszystkim eksponować trzeci wymiar. W mojej pracy malarskiej pragnę intensyfikować doznanie iluzji w obrazie, podążając w stronę metamalarstwa. W praktyce artystycznej próbuję przewartościować klasyczny odbiór obrazu malarskiego – obiektowa forma aktywizuje odbiorcę. Obraz deziluzyjny ujawnia nam swoją umowność.
Cykl ten można podzielić na trzy grupy: pierwszą są tradycyjnie malowane na licu obrazy o klasycznej formie; drugi zbiór stanowią prace, do których zostały stworzone specjalne modele; trzecim natomiast są obrazy, które eksplorują potencjał własnej formy. Ta różnorodność opiera się na relacjach pomiędzy bokiem a licem obrazu. Pozostawione białe lica nawiązują do teorii G. Boehma o ikonicznym gęstnieniu rzeczywistości w obrazie. Prace te prowadzą także otwarty dialog z historią malarstwa, nawiązując do XVII-wiecznych holenderskich martwych natur.
Relacje pomiędzy obrazami występują również w grze cieni, a pozostawiony grunt niejako oczekuje malowidła, jednocześnie nim będąc. Prace spaja idea dekonstrukcji iluzji w obrazie. Chciałbym, aby wprowadzały odbiorcę w grę dotyczącą samej natury malarstwa.